Mga senyales na ikaw ay isang totoong mayaman

Salamat sa mga nagbasa (at magbabasa pa) ng aking nakaraan na article na Mga Senyales Na Ikaw Ay Mahirap.

Sa lahat nang mga nagkumento, as in sa LAHAT nang mga kumento, maraming salamat po sa inyo! I agree to everyone of you, dahil nirerespeto ko ang pananaw ng bawat isa sa atin.

Dahil alam ko ang pananaw ng bawat isa sa atin, ay tama para sa sarili nila.

We can share our opinions, pero gaya nga ng nasabi ko, and I reiterate: RESPETUHIN na lang natin ang kumento ng isa’t isa.

I didn’t mean to offend somebody. My purpose is to be an eye-opener sa mga mahihirap. When I speak of “mahirap”, it doesn’t necessarily mean na mahirap in terms of financial status. There are other forms of “riches” na mas HIGIT pa sa financial status, katulad ng kontrol sa sarili, pagkakaroon ng harmomy in all human relations, positive mental attitude, at open-mindedness sa lahat ng topic.

Hindi tayo magiging harmonious sa iba kung puro negative, at kung hindi natin sisikapin na maintindihan ang iba. Ayaw natin nang gera; pero kaya nga nagkakagera, dahil sa hindi pagkaka-unawaan at closed-mindedness. Pero kung hindi maiwasan mag differ – remember: WE CAN AGREE TO DISAGREE.

Pero ganyan talaga ang nature ng madaming tao. Hindi naman tayo nakikipagtalo ng physikalan katulad ng mga hayop. Hindi tayo tulad ng leon na siya na ang hari ng kagubatan dahil mas malakas siya sa usa, at dahil dun nasa itaas siya ng food chain. Sa halip, “kinakain” natin ang ibang tao sa pamamagitan ng tagisan ng talino, at pagmamayabang ng gamit at pera.

Pero, ang patutungo natin sa iba ay hindi naman dapat maging competition. Sa sports pwede pa, at the end of the day, laro lang naman yun. Pero what about sa totoong buhay? Most of life is not a competition — na tipong pag nakalamang ka kumpara sa ibang tao, feeling mo, “nakain” mo na yung ibang tao. Hindi ganun.

Ang TOTOONG MAYAMAN ay hindi nakikipagkumpetensya, dahil may tiwala sila sa sarili nilang kapabilidad, at hindi na nila kailangan ng approval ng iba o “kainin” pa ang iba sa argumento. Coordination. Ang TOTOONG MAYAMAN ay hindi nakikipagkumpetensya, dahil alam nilang sapat ang resources para sa lahat. Abundance. Hindi na nila kailangan “kainin” pa ang iba. Bakit pa nila kakailangananin makipagkumpetensya sa iba, kung alam nila hindi naman sila mauubusan? Instead, they CREATE, not compete. And more importantly, they truly understand other people.

For the record, I was poor myself. And I experienced all of these signs, so tama ang iba, may pinaghuhugatan nga ko. Sarcastic ako sa sarili ko. Hehe. At least, ngayon, I have a “rich” mentality. It is all in the mentality.

Lahat naman tayo gusto yumaman. Sa mga mahihirap, lahat gusto magbago ang buhay. Pero bakit mismo ang sarili, hindi mabago? Therefore, they remain bound. They remain poor.

I wrote this so I can remind myself na umiwas sa bad traits I had been gone through, of the poor habits na napagdaanan ko. And I want to speak for the people that has that same struggle too, and wake up their minds. . .

Kahit mali-mali pa grammar ko.

Basta, ang mahalaga ay ang ating personality – hindi kung paano tayo kagaling makipag-communicate, o gaano pa tayo katalino, o kung gaano pa tayo kayaman. Meron ngang iba na magaling magsalita, matalino, mayaman, nakapatapos pa ng pag-aaral, pero nanloloko naman ng kapwa, o yung classic na example: nagnakaw naman ng kaban ng bayan. Corrupt. May bilyon pero ninakaw. Mayaman nga pero nanlamang naman ng kapwa.

Kaya sa huli, ang pinakamahalaga ay sinceridad pa rin ng isang tao, lalo na kung ang layunin ay para makatulong sa iba.

Thank you and peace.